ne ki..?

..henüz pişman değilim ve bu gidişle de olacak gibi hiç değilim.. o halde ortamlara girip çıkmaya da, zamanı gelince bu siyahlıklara çeşitli renklerle katkıda bulunmaya da devam edeceğim.. şaşırmak isteyenler için daha kimbilir neler sunulacak piyasaya....? 
bu başlayalı uzun zaman oldu... o zamanlar henüz uzun zamanlar yoktu... zamanları uzatma görevini kendime aldığım zamanlar gururluydum... insan becerebileceği şeylere yeltenmeli... huzursuz olmamak için aksi durumlarda... bir zaman gelecek huzursuzluk duymak bir meziyet olacak belki...
yılın ilk yarısı hep daha çabuk geçiyor.... neyle neyin arasında olursam olayım... yanış yol.. en bilinen karşılıklı değiş tokuşun doğru tarafında istisnasız hep....
ben böyle kalakalayım, iş işten geçmeye doğru gidiyor.... düzen nerdeyse oturdu ve bu beni rahatsız etmiyor; en azından eyleme geçirmiyor..... beklediklerim bir bir azalıyor...
bekleyip duran ben vazgeçince gerçek olmayandan, o zaman birşeyler değişmeye başlayacak.... demiştim ya: “nevrotik iniltiler sarmış göğsümün bir yanını”
hadi hep beraber üzülelim...

 

ne ki?